Yazar Merve Revan yazdı, 'Zamanlaşıyoruz'

Kötü giden her şeyin sonunun iyi biteceğini biliyoruz. Yaşadığımız kötü zamanlarımız, anlamak istemeyen insanlara kendimizi anlatamayışlarımız, iyi niyetimizin bile bile suistimal edilmesine ses edemeyişlerimiz, ölümün verdiği sevdiklerimizin kayıpları. Bazen toz olup yok olmak isteriz, hayatın devam ediyor oluşunu hiçe sayarak hem de . Güçsüzleştiğimizi hissederken bir şekilde yürümeye devam ediyoruz. Hayatımızı yoluna koyamamanın verdiği hüzüne mi üzülelim? Yoksa düzene kurabilecek gücümüzü görememek mi? Sevdiklerimizden uzaklaşmak, hataların iyi kötü gitmesini bilememek... 

Düzelemeyeceğini sandığımız her şey birer birer geçiyor, yapılan iyilikler, gözardı edilen değerlerimiz. Hepsi birer birer birer, ufak ufak her yere saçılan inci taneleri dersi. Yapamam dediğimiz her şeyi yapıyoruz, olmaz dediğimiz her şey oluyor, geçmez dediğimiz ne varsa hepsi geçiyor. İç huzurumuzu bozan düşüncelerimize takılı kalıp, düşe kalka öğrenmeye başlıyoruz umursamamayı. Bir noktadan sonra kimlerin ne dediğini, ne söylediğini, hakkımız da ne düşündüğünü bile umursamamaya başlıyoruz. Çünkü hayat o noktadan savurarak geçiriyor bizi. Vicdan rahatlığımız devreye girer, elimden geleni yaptım, güçlü olmak için fazlasıyla yıprandım, kırmadım kırıldım , zarar gördüm zarar vermedim. Genellikle insanlar hep bu yüzden bunları düşünerek kaybeder. Takma deriz, ama ellerin de olan bir şey değil, zamana bırakınca alışmaya başlıyoruz. yaşanmaması mümkün olmayan, yaşanılması mümkün olan hayatımıza bir şekilde devam etmemiz gerektiğini. Nasibimizin hayırlısını yaşamak isteriz , ama nasibimiz de “her zorluğun ardın da vardır bir kolaylık.” Ayeti düşer yüreğimize. 

O yüzden kısa hayatta; şu uçan kuşlara merhamet eden Allah, bizlere de ediyor. Üzmeyin, kırmayın, değerleri görün, değer verin, birinin size dargın olmasına müsade etmeyin. Sizi siz yapan farkınız her zaman olmalı hayatınızda. Günün birinde sizden bahsedildiğinde gülümseyerek hatırlanın. Hayat denen sonsuzluğun karşısında bir çocuğuz ve düşe kalka büyürken, kalkamayız bir çoğumuz. Zedelendiğimiz için. Hayat verdiğiniz her şeyi güzel bir şekilde, geri veriyor inanın. 

Bir sonra ki yazımız da görüşmek dileğiyle. Hoşça kalın...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Yazar Merve Revan yazdı, 'Düşüncelerimize Bırakılan İzler'

Yazar Merve Revan yazdı, 'Tevekkül Rahatlığı'

Yazar Merve Revan yazdı, 'Kendimizi Nasıl Tanırız?'